Ψάχνουν εδώ και δέκα ημέρες χιλιάδες άνεργοι συμπολίτες μας την αγγελία,την προκήρυξη ή κάποια πληροφορία για τις 2800 θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει η Ryanairστην Ελλάδα. Τηλεφωνούν στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και κανείς δεν μπορεί να τους δώσει την παραμικρή πληροφορία. Ο λόγος;
0 Comments
Άρθρο του Gazmend Kapllani δημοσιευμένο στα "Νέα" στις 17 Νοέμβρη 2007. Ακόμα και σήμερα επίκαιρο.Ίσως ακόμα πιό επίκαιρο κι από τότε. «Με λένε Μιχάλη. Γεννήθηκα το 1980 στην Αθήνα, στο "Μητέρα". Οι γονείς μου τότε έμεναν στο Παγκράτι. Μετά τη γέννα μου μετακομίσαμε στα Πατήσια. Οι γονείς μου είναι από τη Νιγηρία. Ο πατέρας μου ήρθε στην Ελλάδα για να σπουδάσει, τη δεκαετία του ΄70. Ύστερα από κάποια χρόνια έφερε και τη μητέρα μου. Από τα παιδικά μου χρόνια δεν θυμάμαι πολλά πράγματα. Στο δημοτικό τα πήγαινα μια χαρά με τα άλλα παιδιά. Μόνο όταν τσακωνόμασταν στο ποδόσφαιρο με στολίζανε με βρισιές του τύπου «αράπης» και τα σχετικά. Ο Γουίντροπ Νάιλς Κέλλογκ ήταν ψυχολόγος της σχολής του μπηχεβιορισμού. Όπως όλοι οι μπηχεβιοριστές έτσι και αυτός πίστευε ότι ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που κατασκευάζεται από τους εξωτερικούς παράγοντες και μπορεί να «προγραμματιστεί» έτσι όπως επιθυμούμε. Ο Γουίντροπ, όμως, πίστευε ότι και ένας χιμπαντζής θα μπορούσε να μάθει να φέρεται ανθρώπινα, αρκεί να εκπαιδευόταν σωστά. Για αυτό το λόγο έκανε ένα πείραμα που είναι γνωστό ως: «Ο πίθηκος και ο άνθρωπος». Κείμενο στήριξης και υπογραφής Γυρίζουμε το γρανάζι, όλοι μαζί. Εμείς οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. εγκαταλειμμένοι από την εργοδοσία που μας χρωστάει τεράστια ποσά - δεδουλευμένα και υπερήμερα- αποφασίσαμε να κρατήσουμε το εργοστάσιο και να επιβιώσουμε, κόντρα σε αυτό που επιβάλουν οι καιροί της καπιταλιστικής κρίσης και των αντεργατικών μέτρων. Μέσα από διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας και πλήρους οριζοντιότητας , προσπαθούμε δυο-μισή χρόνια τώρα (και ενώ όλη η κοινωνία υποφέρει ) να κρατηθούμε ζωντανοί, δυνατοί , με πλήρη ενέργεια και μακριά από τον φόβο της κατάθλιψης. Αποφασίσαμε μέσα σε αυτό το εργοστάσιο που έχουμε κατειλημμένο να κάνουμε αυτό που κυβερνώντες, καθεστωτικά ΜΜΕ και τα τσιράκια τους, θέλουν να πείσουν την εργατική τάξη πως είναι αδύνατο. Σε ένα μικρό χωριό του ορεινού Ρεθύμνου, τον Φουρφουρά, οι γιοί και οι κόρες των 560 μόλις κατοίκων έχουν την τύχη να εκπαιδεύονται από έναν άνθρωπο που αγαπάει και τιμά το λειτούργημα του. Ο Άγγελος Πατσιάς, διορίστηκε στην άκρη του πουθενά, αλλά αντί να απογοητευτεί, αποφάσισε να πειραματιστεί με τον καλύτερο και τον πιο ευφάνταστο τρόπο, παρασύροντας στο όνειρο του, τους εκκολαπτόμενους μαθητές του. Χωρίς καμία επιδότηση, αλλά με πολύ προσωπικό κόπο και προσπάθεια. Κόντρα στις ανεπάρκειες του ελληνικού κράτους και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η παιδεία σε εθνικό επίπεδο, δημιούργησε το "Σχολείο της φύσης και των χρωμάτων", που ακολουθεί το δικό του εβδομαδιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας.
Οι μαθητές του μαθαίνουν να τραγουδούν, να απαγγέλλουν ποίηση, να παίζουν θέατρο, να χορεύουν, να συναγωνίζονται σε "μάχες χορευτικών συγκροτημάτων", να καλλιεργούν τα δικά τους μποστάνια και να αγαπούν τη φύση. Ακολούθησαν μαθήματα γαλλικών μέσω skype, μαθήματα σε σκηνές στη φύση, διαδραστικές διδασκαλίες με σχολεία από όλη την Ελλάδα. Κοινώς, η τεχνολογία και η αυτοοργάνωση στην υπηρεσία της αληθινής μάθησης. Ένα από τα επιτεύγματα του Άγγελου μάλιστα, είναι το "Φουρφουράς Web TV", το οποίο στην ουσία εισάγει τις νέες τεχνολογίες στην καθημερινή ζωή των μαθητών του. Στην ουσία, αποτελεί έναν δίαυλο επαφής και επικοινωνίας των παιδιών με την υπόλοιπη Κρήτη και με την Ελλάδα. Ο ίδιος λέει ότι "τα παιδιά μέσα από αυτή τη διαδικασία γίνονται ρεπόρτερ, ανοίγονται, αποκτούν φωνή". Ανάμεσα στις πρωτοβουλίες του δασκάλου, είναι και ο "Ορεινός Αγροτικός Συνεταιρισμός" που έχει φτιάξει μαζί με άλλα σχολεία της Κρήτης, μέσω του οποίου οι μαθητές πωλούν τα προϊόντα που μόνοι τους παράγουν για να εξασφαλίζουν χρήματα για τις ανάγκες των απομονωμένων σχολείων της Κρήτης. Ένας ηθοποιός με σύνδρομο Down υποδύεται τον ταμία σε ένα σούπερ μάρκετ. Πώς θα φερόμουν σε μια κυρία ή έναν πιτσιρικά που αποκαλεί τον ταμία με σύνδρομο Down «καθυστερημένο»; Θα έγνεφα συγκαταβατικά; Θα το βούλωνα προκειμένου να μην τσακωθώ; Ή θα έβαζα το άδικο στη θέση του; Ο κόσμος είναι άδικος πολύ συχνά, αλλά δεν έχει δικαίωμα να γίνεται απάνθρωπος. Η απανθρωπιά δεν είναι δικαίωμα. Κι η σιωπή δεν αποτελεί λύση για τις κοινωνίες μας... Οι Zen Pencils παρουσιάζουν ένα animation, βασισμένο στο κόμικ «Marc Maron» στο οποίο αποδίδεται με απόλυτα χαρακτηριστικό και ρεαλιστικό τρόπο ο εθισμός της νέας – και όχι μόνο – γενιάς στα social media. Κάποιοι από εμάς,μπορεί και να μας αναγνωρίσουμε |
ΜΗΝΑΣ
March 2014
ΘΕΜΑΤΑ
All
|