Όταν σφίγγουν το χέρι Όταν σφίγγουν το χέρι ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο Όταν χαμογελάνε ένα μικρό χελιδόνι φεύγει μέσα απ’ τ’ άγρια γένια τους Όταν σκοτώνονται, όταν σκοτώνονται η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες, με σημαίες με σημαίες και με ταμπούρλα Η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες, με σημαίες με σημαίες και με ταμπούρλα Όταν σκοτώνονται, όταν σκοτώνονται η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες, με σημαίες με σημαίες και με ταμπούρλα | Θα σημάνουν οι καμπάνες Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα με τόσα φλάμπουρα λάμπει, λάμπει ο ουρανός και τούτοι μέσ’ τα σίδερα και κείνοι μεσ’ το χώμα. Σώπα όπου να `ναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας. Κάτω απ’ το χώμα μες στα σταυρωμένα χέρια τους κρατάνε της καμπάνας το σχοινί, προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει Σώπα όπου να `ναι θα σημάνουν οι καμπάνες |